ชีวิตของเรา ก็คือ เงาของความคิด
ชีวิต คือ งานประติมากรรมที่ปั่นโดยประติมากรชื่อ “ความคิด”
โลกก็เหมือน สะพาน เราแค่เดินผ่านแล้วก็ต้องจากไป
สายน้ำไม่อาจหวนคืน สายธารเวลาไม่อาจหวนกลับ
อย่าปล่อยให้คมมีดแห่งอดีต มากรีดปัจจุบัน
เงินมีล้นฟ้า แต่ทว่าสุขภาพไม่ดี สู้ไม่มีเสียยังดีกว่า
ความสุขของคนคนหนึ่ง จะส่งผลถึงอีกคนหนึ่งเสมอ
สรรพาสิ่งคือของใช้ อย่าเข้าใจว่าเป้นของฉัน

 

การศึกษาถูกทิศ ชีวิตก็ถูกทาง
ความรู้มากมีบางที่ก็อาจกลายเป็นกำแพง
พูดน้อยฟังมาก คิดรอบคอบ ตรวจสอบตัวเอง
ดอกบัวเกิดในที่ต่ำ แต่ใฃ้บูชาในที่สูง คนอาจเกิดจากตระกูลต่ำ แต่ก็สามารถพัฒนาตนให้เป็นคนชั้นสูงได้ฉันนั้น
อยู่ในที่ที่ไม่มีคนเห็นคุณค่า แม้เพียงนาทีก็ไม่คุ้มค่า

ปล่อยวางการวิพากษ์วิจารณ์ มุ่งมั่นทำงานที่อยู่ตรงหน้าดีกว่า
อุปสรรคไม่ใช่ศัตรูของความสำเร็จ แต่มันคือ ส่วนหนึ่งของความสำเร็จ
ไม่มีงานไหนต่ำ ถ้าทำด้วยใจสูง
ถึงที่ขุด ขุดให้ถึงตาน้ำ ถึงที่ทำ ทำให้ถึงแก่นสาร
แก่นแท้ของความเป้นคนอยู่ข้างใน อย่าวินิจฉัยความเป็นคนจากข้างนอก

* บทกลอนทั้งหมดได้มาจากการอ่านหนังสือของท่าน ว.วชิรเมธี เรื่อง คมคำ ธรรม ออนไลท์*